შეშლილი პელიკანი

თაგვისფერ ზეცაზე დავეძებ კატის თვალს,

ციკლოპად იქცევა დიდხანს რომ უცქირო,

ვარსკვლავთა სამეფო მიხმობს კვლავ თავისთან,

თუ გწამს, გაფრინდები…(ღამეა უძილო).

ბუხართან ჯდომა და ფიქრი მოგბეზრდება,

უმიზნო ცხოვრება, რუტინა, სიმშვიდე,

ინატრებ, არ ჰქონდეს სიცოცხლეს საზღვრები

და ჭრელი გველივით კანს აღარ იცვლიდე.

ბოქლომი შეახსნა ამ დახშულ ჰორიზონტს,

მთვარის ქვეშ გაშალო მზიფერი კარავი,

ციურ სალამურზე უკრავდე სიჩუმეს,

არ გექაჩებოდეს მიწაზე არავინ…

ყველა ის ტკივილი იქცეს ილუზიად

იისფერ ღამეებს რომ გაგინაცრისფრებს;

შენს ყველა ქმედებას არ ერქვას აბსურდი

საკუთარ თავს აღარ უწყობდე გაფიცვებს.

ამ შედედებულ სისხლს ფერმენტი ამატო,

მდინარეს უპოვო ნაპირი მესამე,

იბრძოლო,   ბოლომდე თქვა შენი სათქმელი

 და ასე მიხვიდე თაგვისფერ ზეცამდე…

თუ გწამს გაფრინდები!…

15.06.2012